Veel gebeurt

Hallo daar hier weer een stukje, en ja weet dat het een tijdje geleden is maar druk druk druk en ff geen inspiratie.
Maar wat is er zoal gebeurt de af gelopen weken? Zaterdag acht augustus op onze weg naar de oostkust van Groenland hadden we een rendevous met Gambo het zeiljacht van Alun bij het plaatsje Nugatsiaq. Alun stapte hier af om zijn werk verder voort te zetten op zijn jacht, welke al lekker druk was want er waren al 8 man aanboord en Gambo is maar 12 meter lang. En dan kwamen er dus nog Alun en Jason bij met al hun apparatuur, dus zal wel een lekker gezellig boel worden. Dus afscheid nemen met een feestje op het dek en onder onze eerste zonsondergang sinds lange tijd! Want de hele tijd in het noorden is de zon niet eens in de buurt van de horizon geweest maar die nacht skipte hij er even onderlangs, en dat gaf ons allemaal weer het gevoel van nacht, wat we een hele tijd niet gehad hadden.
Van hier uit zetten we onze reis verder voort richting Sisimiut waar we voorraden en water aanboord namen. En ons ook wat tijd aan wal gaf, zelfs een avondje in de lokale kroeg. Niet dat deze nou zo heel veel voorstelde maar toch. Je neemt met veel genoegen naar twee maanden zonder.
Ons onthaal daar was op een paar niet zo vriendelijk lokale inwooners normaal. En die niet zo vriendelijkheid komt omdat Greenpeace in het verleden ervoor heeft gezorgt dat er restricies zijn op gelegt op de zeehondenjacht. Dus Jon en ik stonden aan de reling en eerst kwam er een auto aanrijden met 3 personen er in, deze stopte en het raampje ging naar benenden en we kregen een middelvinger als groet, we hebben netje terug gezwaaid. Alleen de volgende auto was wat anders deze deed geen middelvinger maar met zijn hand een snijdende beweging langs zijn keel, dus wij stonden daar eerst ff een beetje beduusd maar toen maar gewoon vriendelijk terug gezwaaid had hij niet zoveel van terug, en scheurde er maar weer vandoor. En wij hadden er best lol in. Ook hebben hier de heli onder deks gepakeerd om dat we een paar dagen voor reizen voor de boeg hadden en er geen vliegen op het plan stond.
Van Sisimiut zette we de reis voort naar Tasillaq aan de westkant van Groenland. Dit betekende ook dat we de kaap Farvel moesten nemen, maar Arne de ijskapitein had gekozen voor een hele mooie route door het Prins Christian kanaal, wat een stukje afsnijden is. Dit is geen mens gemaakt kanaal, maar een schitterend staalje van de kunsten en krachten van moedernatuur. We gingen het kanaal in, het weer was helaas miserig maar die had ook wel weer wat. Aan beide kanten hoge bergruggen, waarvan de toppen in de wolken staken. Dit gaf het gevoel dat we het het land van de boze heks betraden, zoals in de sprookjes. Van deze bergen talloze stroompjes/stromen en watervallen, en af en toe ook een kleine gletsjer, waarvan er eentje zo mooi blauw was niet te geloven. Toen we het kanal uitkwamen was de zee ruwer dan we de afgelopen tijd gehad hadden, maar dat hadden we ook wel verwacht aan deze kant van Groenland omdat hier de wind vrijspel heeft en de golven de hele atlantische oceaan hebben om zich te vormen. En we hadden de afgelopen maanden ool veel geluk, schitterend weer en bijna altijd een kalme zee. Dus toen we het kanaal uitkwamen waren er dan ook een paar die zich niet zo lekker voelden.
We stoomden naar het noorden richting Tasillaq, voor het tweede deel van de reis. Hier aangekomen brachten we de heli weer naar boven en laden we een hele bende boeien en ander wetenschappelijke spullen aanboord, voor Fiamma zij is oceaanoloog. En doet onderzoek naar hoever de warme waterstromen van de oceaan, naar de gletsjers stromen en hun invloed hier op. De eerste gletser waar we heen gingen was Helheim gletsjer
Tevens was dit Hel week met vliegen, want het was ook nog pers week. Elke dag af een aan vliegen van Tasilaq naar het schip, van s'morgen zeer vroeg tot s'avonds. Om een beeld te geven van welke pers er allemaal aanboord is geweest zal ik hier een opsomming maken: CNN international, de Duitse zenders RTL, ARD, ZDF, nog een Franse nieuws zender, Indiase pers, de Economist, de Engelse krant de Guardian, en het kan zijn dat ik er eentje vergeten ben maar het was wat dat beterft een chaos. Had het dan ook wel gehad na 6 dagen er om 5 uur uit en klaar zijn om 7 uur s'avonds. Want naast het het af en aan vliegen van de pers deden we ook nog wetenschappelijk onderzoek, waaronder speciale meetinstrumenten droppen aan de rand van de gletsjer, omdat het schip hier niet kon komen. Maar we hebben het overleefd!
Na de Hel week zijn we terug gegaan naar Tasillaq, om weer water en dit keer ook brandstof in te nemen, wat ook wel nodig was niet in de zin dat we niet meer genoeg aanboord haden maar meer in de zin van dat het schip te licht op de golven kwam te liggen en aangezien ze een ijsbreker is zit er geen kiel onder dus schommelt ze met een beetje golven allekanten op. En toen we uit Tasillag vertrokken was iedereen er blij mee want op het open water stond een storm met windstoten van windkracht 9. Dat was gisteren, dus iedereen waaronder ondergetekende had niet zo'n beste dag. We schommelden alle kanten op gelukkig kwamen de golven recht van voren en hadden we weinig schommelen. Maar dat maakte het schip er niet rustiger onder, je zag af en toe maar een paar mensen rond lopen, en er waren er zelfs bij die volgens mij niet eens van bed af zijn geweest. Had zelf moet ik zegen mijn ups en downs, en ja heb ook vissen gevoerd.
Gelukkig is op het moment van schrijven de wind al goed gezakt en de golven ook, dit was vanochtend direct te merken want ineens zag je weer mensen rond lopen. We zijn nu op weg naar Kangerlusuk gletsjer voor meer onderzoek, en zal proberen om de komende tijd weer regelmatig wat te schrijven over het wel en wee hier.

Gr uit het Hoge Noorden Stefan