Thuus

Terwijl ik dit schrijf geen ijs of zee meer, maar groene bomen, want ben weer thuis.
Ja het is eerder dan verwacht maar dat kwam omdat ze het verzoek hadden gekregen om meer wetenschappers aanboord te nemen, en ze niet meer verwachten zoveel te vliegen, dat ze het zonder mij konden en mijn bed kunnen gebruiken voor iemand anders.
Kwam mij eerst koud op mijn dak, maar naar een paar dagen gaat de knop om en dan wil je ook wel weer naar huis.
Maar zal eerst ook maar eens vertellen wat we de afgelopen weken allemaal nog gedaan hebben.
We zijn van kangerlusuak gletsjer verder naar boven gevaren met als bestemming gletsjer 79. Deze heet zo omdat hij op de 79ste noorderbreedte graad ligt. De reden om daar heen te gaan is om dat de gletsjer nog niet of nauwelijks verandert is in tegenstelling tot de meeste andere gletsjers. Maar het was geen gemakkelijk reis om daar te komen. deels om dat hij ze afgelegen ligt en omdat tussen ons en de gletsjer een grote massa zeeijs bevond waar we ons een weg door heen moesten banen. We zijn eerst om het ijs heen naar het noorden gevaren en hebben toen we ons ter hoogte van de gletsjer bevonden de koers west verlegt en het ijs in gegaan. Maar onze voortgang door het ijs was echt niet snel. Dit omdat het zicht zeer slecht was mist mist mist. En we ons op goed geluk een weg moesten zoeken wat veel tijd in beslag nam, soms gingen we maar 1 mijl per uur vooruit. Het nam twee en een halve dag in beslag om door het ijs te komen. Maar naar dat dat gelukt was begonnen een paar drukke dagen omdat onze tijd bij de gletsjer maar gering was en er zoveel mogelijk moest gebeuren in een korte tijd. Dus vliegen van 's ochtends vroeg toe 's avonds. Maar het landschap daar maakte veel goed voor alle drukte. Hier was de winter al begonnen de op de zee lag soms een hele mooie laag ijs zoals bij ons op de meren dat ik haast spijt kreeg dat ik mijn schaatsen niet mee had genomen. En de winter was ook te merken aan de temperatuur -11 graden en dat terwijl het in Nederland op dat moment nog een lekker dikke 20+ was. Heb dan ook op een avond terwijl ik de heli aan het afdekken was en er opeens mist opkwam zetten, met vrieskou dus overal rijp, een mooie ijsbaard gehad! Maar gelukkig had ik tegen de kou een mooie must van zeehond. Nou zullen jullie wel denken zeehond en dat op een Greenpeace schip, maar zal het even uitleggen. Is niet van een jong zeehondje. En de zeehonden die hier op Groenland geschoten worden, daarvan word alles gebruikt van het vlees tot de botten en dus ook de huid, niks word verspeeld, omdat dat is waar de mensen hier van leven. Dus daarom vind ik dat ik het wel kan rechtvaardigen dat ik zo'n must gekocht heb. Was anders geweest als het in Canada was geweest want daar gebruiken ze alleen de huid en doen ze me de rest verder niks. En moest mijn hoofd ook wel goed beschermen want het was -11 en met de wind lag de gevoels tempratuur al gemakkelijk rond zo'n -18.
We hebben hier ook weer ijsberen gezien 3 intotaal. 1 volwassenne en een moeder met een jong! Deze keer niet zo heel dichtbij maar je kon ze wel met je eigen ogen zien. Tijdens onze terug reis door het ijs naar Spitsbergen, zat het weer beter mee en konden we het in een kleine anderhalve dag doen om door het ijs te komen. En nog een dag op zee.
Tja en dat waren mij laatste dagen aanboord, ben zondag van boord gegaan, nacht doorgebracht in longyearbin, en van daaruit het vliegtuig naar Oslo Noorwegen, ook een nachtje slapen. En dinsdag landde ik weer op Schiphol terug in Nederland na 3 maanden. En het eerste waar naar ik heb zitten kijken waren de bomen! De eerste ook sinds drie maanden! Want in Groenland geen een gezien! En het was warm! Want op Spitbergen hebben we nog sneeuw gehad en hier schijnt de zon en is het boven de 20 graden.
Maar ja dit is dus het een na laatste stukje van deze reis zal nog een stukje plaatsen met links van de nieuwsploegen die aanboord zijn geweest en hun reportages. Wil iedereen bedanken voor alle leuke reacties, en tot de volgende reis.

Gr uit het mooie Nederland

Stefan