Isle of Lewis

Hallo daar,

Nou we zijn op de noord atlantische oceaan.

Maar daar ging nog wat vooraf.

Moest zondag veels te vroeg opstaan om naar Schiphol te gaan, was de avond ervoor behoorlijk gezellig geweest tijdens een BBQ met de buren.

Op Schiphol samen met Jan ingecheckt. Eerste stop was Edinbrough Schotland. Gelukkig zagen we daar op tijd dat Jan zijn tas niet was door gestuurd naar de volgende vlucht maar op de band lag, zal je maar gebeuren aankomen op je bestemming en geen bagage en je schip vertrekt.....

Gelukkig niet het geval. Van Edinbrough door naar Stornoway op The Isle of Lewis. Daar aangekomen op in het kleine aankomst halletje zagen we al dat er niemand op ons stond te wachten..... Jan vragen bij de balie of die wisten of er mensen op ons te wachten stond maar dat bleek niet het geval. Nou stond daar ook een dame die ons wel een lift wilde geven naar de haven. Zo gezegd zo gedaan. Bij haar in de auto op naar de haven op zoek naar het schip, maar alles wat we vonden geen Esperanza. Linda, de dame die ons de lift gaf, zette ons af bij een pub, en gaf ons ook haar kaartje, ze bleek een quest house te hebben dus als we nog onderdak nodig waren.
In de pub eerst maar wat te drinken besteld en toen maar gebeld. Wat bleek het schip zou pas de volgende dat aankomen. Linda weer gebeld met de vraag of ze ons kon ophalen, dat was geen probleem, binnen een half uurtje zou ze er zijn. Wij in de tussen tijd aan de praat met de mensen in de pub, en nou weet je nooit hoe de reactie is van mensen als je zegt dat je aanboord stapt van een Greenpeace schip. Maar hier bleken ze zeer vriendelijk en gastvrij te zijn, kortom we hebben goed gelachen in de pub.

Nadat Linda ons opgepikt had en we onze bagage in de kamers gedropt hadden, zijn we maar ff een wandeling langs het kasteel en de tuinen wezen maken.

Hierna begon de maag al wel te knorren dus opzoek naar een eet gelegenheid. Leuk tentje gevonden, naar bleek ook een van de weinige hippe tenten in Stornoway, hier lekker gegeten en nog ff gezeten. Toen was de puf ook wel weg dus tijd voor bed.

De volgende ochtend bij het ontbijt bleek dat het nog al wat te weeg had gebracht dat Linda zomaar twee vreemde mannen bij het vliegveld op had gepikt, want de andere dames in het quest house kwamen toch ff pols hoogte nemen, kortom gezellig ontbijt en goed gelachen.

Toen ging de telefoon, was Michel, het schip bleek al in de haven te liggen, wij waren dachten dat het pas s'middags aan zou komen. Nou op het het schip, hier de overdracht gedaan met Michel, en de spullen gedropt in onze tijdelijk hut, we zouden de volgende dag onze vaste hut krijgen.

Maar het was wel ff wenen aanboord, is mijn eerste keer aanboord van de Esperanza, Jan was al een keer eerder geweest. En ze is een stuk groter en ruimer dan de Sunrise waar ik alle vorige keren opgezeten heb, kortom weer ff zoeken waar alles is en een maar keer verkeerd lopen.

Nou was het plan om dinsdags te vertrekken, maar omdat het weer veels te slecht was, werd het uitgesteld tot vrijdag.

Dus een paar extra dagen aan land. Nou bleek dat hier op the Isle of Lewis de beste surf van Europa moest zijn, en aangezien Jan surft was dit een mooie gelegenheid om eens te kijken. Via Linda contact gezocht met een lokale surfer, waarvan Jan spullen kon huren, auto gehuurd en opzoek naar de golven.

S'woensdag hadden we de pech dat het weer niet meezat. Regen en veel wind. We hebben wel verscheidene stranden bekeken maar bij geen enkele waren de golven goed genoeg. Moet wel zegen dat ze hier hele mooie witte zand stranden hebben in mooie afgelegen baaitjes, waar je als het zomers mooi weer is heerlijk kunt vertoeven.

Tijdens onze rondreis over het eiland ook nog wel ff de toerist uitgehangen, de lokale black houses bekeken, daar woonde men vroeger in. Langs geweest bij de distributeur van Harris Tweet, Dit is wol gesponnen door lokale spinners op traditionele mannier. En word nergens anders gemaakt dat hier, met wol van lokale schapen.

Tijdens de zoektocht naar de ideale surf waren we een behoorlijk eind afgedwaald, er was nog wel steeds bewoning alleen geen echte dorpen.

Naar de terug tocht van het laatste strand kwamen we langs een in de middle of no where eet huisje langs. En aangezien de magen knorden, maar naar binnen gegaan. Alleen hadden we een probleem we hadden allebei niet zoveel cash meer, dus de eerste vraag was of we er ook konden pinnen, en zoals je misschien al raad, dat kon niet. Dus al het klein geld bijelkaar geraapt en gevraag wat we er voor konden krijgen. Maar nee zei de eigenaarese we konden morgen ook wel terug komen om te betalen, waar hoor je dat tegenwoordig nog! Maar aangezien we de volgende dat niet weer zouden komen kon dat niet. Dus met het samen gesprokelde geld toch nog een lekker maaltijd van haar gekregen plus wat te drinken. En naar afloop koffie van het huis, kortom de gastvrijheid op het eiland is geweldig!

De volgende dag s'ochtends weer op pad gegaan om te kijken of er nu gesuft kon worden, deze keer was Jonno ook mee, maar helaas weer geen goede golven. Enige plus was dat de zon deze keer scheen en dat we meer zagen dan de dag ervoor. En toen moest de auto weer ingeleverd worden.
Hierna nog even door Stornoway de gewandeld wat gedronken en toen terug naar het schip.

De volgende dag, vrijdag, bleek dat het weer goed genoeg opgeklaard was om te vertrekken. Dus trossen los en gaan. Nou was de zee eerst nog wel kalm maar toen we richting de open oceaan draaiden werd het anders....
Kwam er dus op neer dat moi vissen aan het voeren geweest is. gelukkig was het de dag er na zo goed als over, en heb nu nergens meer last van.

We zitten op dit moment in de buurt van het rots puntje Rockall, en zijn opzoek naar vissersschepen, om te documenteren wat ze vangen en waar.

Gevlogen hebben we nog niet zee is nog te ruw dus de heli staat lekker in de hangaar. Hopen dus op mooier weer zodat we vliegen kunnen!

Zo dat was weer een heel verhaal.

Tot de volgende update

Stefan