Indianen

Indianen

Zoals in het vorige stukje al gezegd, we liggen niet meer bij Peterman
gletsjer maar zijn nu bezig bij de Humbold gletsjer wat meer naar het
zuiden. Op onze weg naar de Humbold kwamen we zeeijs tegen, waar we ons een
weg doorheen moesten banen. Arne de ijskapitein was in zijn element, vooruit
achteruit links rechts langzaam baanden we ons een weg door soms wel een
meter of meer ijs. Tijdens onze weg door het ijs zagen we in de verte donker
bruine vlekken op het ijs, maar naarmate we dichterbij kwamen vervormden de
bruine vlekken in walrussen die lagen te zonnen op het ijs. Grote donker tot
rood bruine beesten met twee slagtanden uitstekend uit hun mond. Blijkbaar
waren ze niet zo gecharmeerd van onze komst want ze keken op met een blik van
wat doet dat groene ding met die regenboog er op nou hier, ons lekker dutje
te verstoren, en ze hadden er dan ook gauw genoeg van en gleden ervandoor
onderwater.
Nadat het zeeijs achter ons lag, moesten we nog een plek vinden om
te ankeren. En de plek die we vonden was onwerkelijk. Hoge kliffen aan de
ene kant en ijsbergen, soms wel twee drie keer zo groot als de boot, aan de
andere kant. En als je naar de kliffen keek was het alsof je in een western
zat, en dat elk moment de indianen opkonden duiken om ons van boven aan te
vallen! Maar een kleine hoofd beweging naar de andere kant, en je ziet
massa's ijsbergen haast onbewegelijk dobberen, wat je het gevoel geeft dat
je een ijsberg kerkhof aanschouwd. Wat in zekere zin ook wel een beetje
klopt. Want de baai is te ondiep voor de ijsbergen om verder te kunnen, dus
moeten ze wachten totdat ze verder zijn gesmolten zodat hun onderkant
vrijkomt van de bodem en ze hun weg kunnen vervolgen door Narrow
street, om dan langzaam aan te verdwijnen op weg naar het zuiden.
Om nog maar eens aan te geven hoe groot alles hier is; Zondag lagen we op
een andere plek voor anker, in kleine baai waar we aan drie kanten omsloten
waren door kliffen, die als je het zou moeten schatten, je zou schatten op
800 meter afstand en 100 meter hoog. Maar de werkelijkheid is weer totaal
anders, want toen we voor een kleine wandeling aan wal gingen duurde het
tien tot vijftien minuten omdaar te komen en we gingen zo, tien km per uur
in de zodiac, en als je dat aan de voet van de klif staat moet je je hoofd
in je nek leggen om de top te kunnen zien. Kort om onbeschrijfelijk!
We zijn op dit moment aan het heen en weer varen voor de Humbold gletjser
welke als ik het goed heb de breedste ter wereld is 100 km breed. En we zijn
omringd door ijsbergen die van de gletjser af zijn gekomen, sommige
torenen hoog boven ons uit en zijn soms wel drie keer zo langs als het
schip die vijftig meter lang is. En dat moet je nog bedenken dat je maar een
tiende van de ijsberg ziet de rest zit dus onderwater, dus soms nog wel 75
meter onderwater! Onvergetelijk!

Gr uit het hoge noorden.

Stefan