Stof of schijt......
Door: Stefan Hemmen
Blijf op de hoogte en volg Stefan
06 Maart 2012 | Nederland, Amsterdam
Hallo daar allemaal,
Wat is er allemaal weer gebeurt de afgelopen week?
Nou het begin van vorige week, toen we Mauritaanse wateren invoeren, was het weer nou niet echt denderend. Veel wind en behoorlijke golfslag, wat verhinderde dat we het eerste deel van de week niet konden vliegen. Ook was het een stuk frisser buiten, ja nou weet ik dat ik kwa temperatuur niet mag klagen vergeleken met Nederland maar toch als je gewend begint te raken aan een comfortabele 20+ en het is ineens 17 graden dan is het wel fris ja. En moet je een bodywarmer aan, maar toch nog steeds korte broek en t-shirt, alleen s'avonds een lange broek want de avonden waren te fris.
Dus het eerste deel van de week konden we weinig doen, paar keer een boot te water gelaten om te kijken wat de vangst was van de vissers schepen, we waren trouwens omringd door vissers schepen en niet de kleinste allemaal 100 meter of meer sommige meer dan 140 meter! En dat allemaal in een relatief klein gebied en allemaal aan het vissen, een wonder dat ze uberhaupt nog wat vangen, je zou verwachten dat het ondertussen al aardig leeg gevist is......
Ook weer een nacht driftend doorgebracht en ja weer bezoek gehad van dolfijnen welke zich weer te goed kwamen doen aan de inktvis die afkwam op onze lichten. En deze keer werden we ook nog getrakteerd op een concert van dolfijnen gezang, welke je door de romp in het schip kon horen, best gaaf!
Tegen het eind van de week ging de wind liggen en werd de deining anders en konden we eindelijk weer vliegen om opnames te maken van het binnen halen van de vangst, en ook om de schepen om ons heen te identificeren.
Op vrijdag ochtend was het zover tijd voor actie. Het plan was om een banner met magneten op de romp van een vissers schip te plakken, met de tekst Stop EU subsidie, en erom heen afbeeldingen van eurobiljetten. En het beoogde schip was degene welke de grootste portie van de EU subsidies had gekregen. Alles ging van een lijenen dakje, en het enigste wat de vissers deden was vanaf dek toekijken hoe de banner bevestigd werd.
Hierna was het aan het eind van de dag tijd om weer koers te zetten naar Dakar, voor het wisselen van campagne team en het aanboord nemen van nieuwe journalisten.
Oh nou iets, in de Senegalese wateren hadden we heel veel last van stof, niet verwonderlijk met de Sahara naast de deur. Soms was het zo erg dat je niet eens de horizon kon zien, en bij zonsondergang kon je gewoon recht in de zon kijken alsof het de maan was. En alles aanboord is rood van het stof. In de Mauritaanse wateren hadden we last van heel iets anders, namelijk vogel schijt! En niet zo'n beetje ook, de stomme vogels denken dat wij ook een vissersschip zijn dus ze komen met soms wel honderden boven het schip hangen en al hun schijt op het dek te dumpen! Een paar keer was het zelfs zo erg dat je niet eens normaal over dek kon lopen zonder geraakt te worden! Nou zeggen ze dat als je geraakt word door vogel schijt dat dat geluk brengt, maar ik heb liever wat minder geluk dan er helemaal onder te zitten!
Terug in Dakar heb ik samen met nog een paar anderen een bezoek gebracht aan het eiland Goree, welke op 3 kilometer uit de kust van Dakar ligt. En hier ligt een significant stukje Nederlandse geschiedenis in Afrika, zoals de naam Goree al doet vermoeden, vernoemd naar het Zeeuwse eiland Gorree. Het werd in de 15de eeuw door de Portugese ontdekkingsreiziger Bartolomeuz Dias. In 1617 werd het door de Hollanders gekoloniseerd welke het voor een appel en een ei van de lokale stamhoofd hadden gekocht. Er werden 2 forten gebouwd Fort Nassau en Oranje. Het groeide tussen de 16de en de 19de eeuw uit het centrum van de trans-atlantische slaven handel. Tijdens deze tijd is het in handen geweest van de Hollanders, Engelsen, Fransen en Portugezen. Hierdoor heeft het eiland een multiculturele uitstraling, met gekleurde huizen welke het een mediterraanse uitstraling geven, maar er zijn ook Arabische invloeden. Het is 900 meter lang en
300 meter breed. Er wonen 1200 mensen waarvan 800 moslim en 400 christen.
Sinds 1978 staat het op de UNESCO werelderfgoedlijst, als een van de belangrijkste getuigen van de slavenhandel.
We hadden de vroege boot genomen van half acht. Wat een goede keuzen bleek, van wij waren de enigste toeristen op dat moment. En zoals dat hier gaat werden we direct aangesproken of we een gids nodig hadden. Het bleek geen verkeerde te zijn het wist veel te vertellen. En omdat het nog vroeg was en het eiland langzaam aan het ontwaken was, heerste er een oase van rust vergeleken met de chaos en drukte op de straten van Dakar. Het huis van de slaven ging pas open om half elf dus tot die tijd rond gelopen en genoten van de kleuren en de bloemen pracht op het eiland.
Toen het museum open ging kwam er ook net de volgend boot aan en deze keer zaten er behoorlijk wat toeristen op, dus ja we hadden geluk met onze serene ochtend rust want deze was gauw over. Maar lekker de toerist uitgehangen gister ochtend en genoten van een stukje interessante vaderlandse geschiedenis.
Op dit moment zijn we weer onderweg naar Mauritaanse wateren, en zullen we totdat we weer in Las Palmas zijn geen voet meer zetten op de wal.... Dus water water water voor de komende 40 dagen.
Hieronder een paar links met wat we al zo gedaan hebben.
http://www.greenpeace.nl/Blogs/Oceanen/de-oceaan-is-klein/blog/39326/
http://www.greenpeace.nl/Blogs/Oceanen/in-actie-voor-de-kust-van-west-afrika/blog/39211/
http://www.greenpeace.nl/Publicaties-2012/Ocean-Inquirer-nr-3/
Zonnige groet Stefan
Wat is er allemaal weer gebeurt de afgelopen week?
Nou het begin van vorige week, toen we Mauritaanse wateren invoeren, was het weer nou niet echt denderend. Veel wind en behoorlijke golfslag, wat verhinderde dat we het eerste deel van de week niet konden vliegen. Ook was het een stuk frisser buiten, ja nou weet ik dat ik kwa temperatuur niet mag klagen vergeleken met Nederland maar toch als je gewend begint te raken aan een comfortabele 20+ en het is ineens 17 graden dan is het wel fris ja. En moet je een bodywarmer aan, maar toch nog steeds korte broek en t-shirt, alleen s'avonds een lange broek want de avonden waren te fris.
Dus het eerste deel van de week konden we weinig doen, paar keer een boot te water gelaten om te kijken wat de vangst was van de vissers schepen, we waren trouwens omringd door vissers schepen en niet de kleinste allemaal 100 meter of meer sommige meer dan 140 meter! En dat allemaal in een relatief klein gebied en allemaal aan het vissen, een wonder dat ze uberhaupt nog wat vangen, je zou verwachten dat het ondertussen al aardig leeg gevist is......
Ook weer een nacht driftend doorgebracht en ja weer bezoek gehad van dolfijnen welke zich weer te goed kwamen doen aan de inktvis die afkwam op onze lichten. En deze keer werden we ook nog getrakteerd op een concert van dolfijnen gezang, welke je door de romp in het schip kon horen, best gaaf!
Tegen het eind van de week ging de wind liggen en werd de deining anders en konden we eindelijk weer vliegen om opnames te maken van het binnen halen van de vangst, en ook om de schepen om ons heen te identificeren.
Op vrijdag ochtend was het zover tijd voor actie. Het plan was om een banner met magneten op de romp van een vissers schip te plakken, met de tekst Stop EU subsidie, en erom heen afbeeldingen van eurobiljetten. En het beoogde schip was degene welke de grootste portie van de EU subsidies had gekregen. Alles ging van een lijenen dakje, en het enigste wat de vissers deden was vanaf dek toekijken hoe de banner bevestigd werd.
Hierna was het aan het eind van de dag tijd om weer koers te zetten naar Dakar, voor het wisselen van campagne team en het aanboord nemen van nieuwe journalisten.
Oh nou iets, in de Senegalese wateren hadden we heel veel last van stof, niet verwonderlijk met de Sahara naast de deur. Soms was het zo erg dat je niet eens de horizon kon zien, en bij zonsondergang kon je gewoon recht in de zon kijken alsof het de maan was. En alles aanboord is rood van het stof. In de Mauritaanse wateren hadden we last van heel iets anders, namelijk vogel schijt! En niet zo'n beetje ook, de stomme vogels denken dat wij ook een vissersschip zijn dus ze komen met soms wel honderden boven het schip hangen en al hun schijt op het dek te dumpen! Een paar keer was het zelfs zo erg dat je niet eens normaal over dek kon lopen zonder geraakt te worden! Nou zeggen ze dat als je geraakt word door vogel schijt dat dat geluk brengt, maar ik heb liever wat minder geluk dan er helemaal onder te zitten!
Terug in Dakar heb ik samen met nog een paar anderen een bezoek gebracht aan het eiland Goree, welke op 3 kilometer uit de kust van Dakar ligt. En hier ligt een significant stukje Nederlandse geschiedenis in Afrika, zoals de naam Goree al doet vermoeden, vernoemd naar het Zeeuwse eiland Gorree. Het werd in de 15de eeuw door de Portugese ontdekkingsreiziger Bartolomeuz Dias. In 1617 werd het door de Hollanders gekoloniseerd welke het voor een appel en een ei van de lokale stamhoofd hadden gekocht. Er werden 2 forten gebouwd Fort Nassau en Oranje. Het groeide tussen de 16de en de 19de eeuw uit het centrum van de trans-atlantische slaven handel. Tijdens deze tijd is het in handen geweest van de Hollanders, Engelsen, Fransen en Portugezen. Hierdoor heeft het eiland een multiculturele uitstraling, met gekleurde huizen welke het een mediterraanse uitstraling geven, maar er zijn ook Arabische invloeden. Het is 900 meter lang en
300 meter breed. Er wonen 1200 mensen waarvan 800 moslim en 400 christen.
Sinds 1978 staat het op de UNESCO werelderfgoedlijst, als een van de belangrijkste getuigen van de slavenhandel.
We hadden de vroege boot genomen van half acht. Wat een goede keuzen bleek, van wij waren de enigste toeristen op dat moment. En zoals dat hier gaat werden we direct aangesproken of we een gids nodig hadden. Het bleek geen verkeerde te zijn het wist veel te vertellen. En omdat het nog vroeg was en het eiland langzaam aan het ontwaken was, heerste er een oase van rust vergeleken met de chaos en drukte op de straten van Dakar. Het huis van de slaven ging pas open om half elf dus tot die tijd rond gelopen en genoten van de kleuren en de bloemen pracht op het eiland.
Toen het museum open ging kwam er ook net de volgend boot aan en deze keer zaten er behoorlijk wat toeristen op, dus ja we hadden geluk met onze serene ochtend rust want deze was gauw over. Maar lekker de toerist uitgehangen gister ochtend en genoten van een stukje interessante vaderlandse geschiedenis.
Op dit moment zijn we weer onderweg naar Mauritaanse wateren, en zullen we totdat we weer in Las Palmas zijn geen voet meer zetten op de wal.... Dus water water water voor de komende 40 dagen.
Hieronder een paar links met wat we al zo gedaan hebben.
http://www.greenpeace.nl/Blogs/Oceanen/de-oceaan-is-klein/blog/39326/
http://www.greenpeace.nl/Blogs/Oceanen/in-actie-voor-de-kust-van-west-afrika/blog/39211/
http://www.greenpeace.nl/Publicaties-2012/Ocean-Inquirer-nr-3/
Zonnige groet Stefan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
