Capsule

Hallo daar,

Hier weer een update, en er is nog al wat gebeurt.

Waar te beginnen. Afgelopen zondag hebben ze vanaf de Esperanza, een capsule aan het olieplatform bevestigd. En hier in zatten 2 klimmers met genoeg voorraad om daar tien dagen te blijven. Deze actie konden ze zonder problemen uitvoeren. De marine welke met 2 schepen aanwezig is deed niks, en ook vanaf het platform zelf werd niks onderhouden.

Het gevolg voor het platform is dat ze door deze actie niet kunnen overgaan tot boren. En dat is nou net de bedoeling.

Wij waren ondertussen opweg gegaan richting Canada, om journalisten op te pikken in Iqaluit. Op onze weg daarheen zijn we nog langs een ander boorschip gevaren welke ook hier ligt maar net wat noordelijker. De tweede stuurman heeft een kennis aanboord van een van de hulpschepen welke er voor moeten zorgen dat er geen ijsbergen in de buurt van het boorschip komen. Deze kennis zij dat de kapitein van het supportschip zich het leplazures schok toen die ons langs zag komen. Hij dacht dat we een actie tegen hun gingen houden. Wat gelukkig voor hem niet het geval was.

Hierna afgebogen richting Canada. En we kwamen eerder dan verwacht ijs tegen. Dus kon Arne doen waar hij voor leeft! Zich een wegbanen door het ijs! En voor ons wat het ook mooi natuurlijk. Vooral voor diegende die het nog nooit eerder meegemaakt hadden.

Donderdag ochtend kregen we het nieuws dat de capsule door de marine verwijderd was van het platform. intotaal hebben ze er rond de 100 uur aangehangen.

Wij moesten ondertussen vroeg op om de heli klaar te amken om de journalisten op te halen in Iqaluit. Maar toen in aandek kwem bleek het te sneeuwen! Dus de vlucht een uur uitgesteld wachtend op beter weer. Naar een uur was het wwwer goed genoeg om tevertrekken. Dus launch! De vlucht duurde 2 uur en Vladimir had gelukkig onderweg goed weer.

Tegen de middag kwam het telefoontje dat hij iedereen verzameld had en opweg terug zou gaan. Gelukkig voor hem was het weer alleen maar beter geworden. Alles wel en toen ze weer aanboord hadden hoorden we dat ze een ijsbeer hadden gezien niet ver van het schip welke net een zeehond gedood had! Erg veel geluk! Vladimir zag de bloedvlek in de hoek van zijn ogen, anders hadden ze hem net gemist.
Wij hebben zelf helaas vanaf het schip geen ijsberen gezien.

Alhoewel, toen is gisteravond op de brug stond en we ons een weg aan het zoeken waren door het ijs. Pete stond aan het roer, lag er voor een een stuk ijs met heel duidelijk ijsbeer sporen er op! Maar helaas was de ijsbeer zelf al gevlogen.

Op het moment van schrijven zijn we weer in open water en onderweg naar de Esperanza, om de journalisten daar af te leveren.

Wat er verder gaat gebeuren is allemaal nog een verrassing. Maar jullie worden op de hoogte gehouden.

Gr van uit het nog winterachtige hoge noorden.

Stefan